DE MERCEDES C 300 D BEVESTIGDE DAT DE DIESELMOTOR NOG ALTIJD IDEAAL IS VOOR LANGE AFSTANDEN. EN DAT HIJ ALS REISBERLINE VAN NIEMAND LESSEN TE LEREN HEEFT.
Wat je moet weten:
- … De Mercedes C-Klasse is in vier carrosserievarianten verkrijgbaar: berline, break, coupé en cabriolet. De break is ook beschikbaar in de All-Terrain-uitvoering.
- … De basismotor in de C180 is een 1.496 cc grote benzinemotor met 156 pk. Daarop volgen de C200 met 204 pk en de C300 met 258 pk. Dieselen kan met een 163 pk sterke C200d, een C220d met 200 pk of een C300d met 265 pk.
- … De plug-in hybride C300e combineert een 1.999 cc grote benzinemotor met een elektromotor en is goed voor 313 pk. Maar kan vooral uitpakken met een elektrische autonomie van om en bij de 115 kilometer. En een CO2-uitstoot van 12 g/km (berline) of 13 g/km (break).
- … De AMG-modellen C43, C63 en C63S zijn (voorlopig?) voorbehouden voor de coupé en de cabriolet.
- … Onze testwagen, de 300d berline claimt een normverbruik van 5 tot 5,5 l/100 km. Wat overeenkomt met een CO2-uitstoot van 132 tot 139 g/km.
- … Mercedes onderscheidt drie uitrustingsniveaus: Business Line, Luxury Line en AMG Line.
- … De basisprijs is € 59.048 € voor de berline, 60.500 € voor de break.
- Meer info vind je op http://www.mercedes-benz.be
En dan nu, wat je echt wilt weten:
Een diesel? Ben je gek?
Absoluut niet. Tenminste, toch niet gekker dan vroeger, toen dieselmotoren van mij regelmatig een verbale bastonnade kregen. Vooral de kleine dieseltjes, die door een niet door enige kennis van zaken gehinderde regering het label ‘milieuvriendelijk’ opgeprikt hadden kregen. Met als toemaatje een fikse fiscale korting, die er voor zorgde dat het aantal verkochte diesels in België schrikwekkend steeg. Ook mensen die uitsluitend korte afstanden reden, zetten hun benzineslurper aan de kant en ruilden hem in voor een ‘groene’ diesel. Met alle gevolgen vandien.
Het kan dus verkeren. Vandaag is de dieselmotor, alweer volgens de politici, klimaatgewijs des duivels, wat wordt onderstreept met een fikse fiscale afstraffing. Nochtans blijft de dieselmotor (voorlopig) ideaal voor lange verplaatsingen. Daarom koos ik voor mijn verplaatsing naar Wurzbürg, een goede 550 kilometer enkele reis, voor de Mercedes C 300 d. Voor mij nog steeds één van dé kilometervreters bij uitstek. Comfortabel, zuinig … En om mijn punt niet alleen te maken, maar ook nog eens vet te onderstrepen, had ik me voorgenomen om niet sneller te rijden dan de adviessnelheid van 130 km/u.
Recht naar huis of ‘the long way home’?
De rechte, want die was al lang genoeg. Het was vrijdagnamiddag en dan worden ook op de Duitse Autobahn de teugels wat strakker aangetrokken. Wat gezien mijn voornemen om me aan de adviessnelheid te houden, mooi meegenomen was. Wat me ook hielp, was dat de snelweg tussen Keulen en Frankfurt bezaaid lag met Baustellen, wat het enthousiasme van de rechtervoet ook enigszins temperde. Gelukkig vertaalden deze wegenwerken zich niet in files. Hoogstens wat trager verkeer, omdat de Duitsers de discipline hebben om de snelheidsbeperkingen te respecteren en om afstand te houden. Iets wat ginds actief wordt gecontroleerd en bij het niet respecteren van de veiligheidsafstand een stevige boete oplevert. Halber Tacho is hier het devies.
Ik vond het zelfs jammer dat ik niet in het donker reed. Omdat ik wel eens benieuwd was naar het digitaal licht, dat waarschuwt voor obstakels door symbolen op de weg te projecteren. Of, om het rijden op versmalde rijstroken te vergemakkelijken, een autobreed lichttapijt voor je ontrolt om beter je positie op de rijstrook in te schatten. Het maakt deel uit van een aantal nieuwe of verbeterde rijhulpsystemen zoals de actieve fileassistent, de actieve stuurassistent en Pre Safe Plus, dat een dreigende kop-staartbotsing waarneemt en voorzorgen neemt.
Snel naar de hel
Mercedes heeft voor de C-Klasse berline en break de zescilinders bij het grofvuil gezet en resoluut voor viercilinders gekozen. Weliswaar met 48 Volt mild-hybride ondersteuning, maar toch. Een 1,5 liter in de boeg van het basismodel C180, het is niet meteen de motor waarvan iemand die op stille momenten wel eens met weemoed terugdenkt aan zescilinders spontaan vrolijk van wordt. Toch niet achter het stuur van een auto die trots het logo 300d op de achterklep draagt. Want ook die moet het dus met een viercilinder stellen. Wel één met 1.993 cc, 265 pk en 20 pk elektrische boost, die zorgt voor een acceleratie van 0 naar 100 km/u in 5,7 seconden en de reisberline probleemloos naar een top van 250 km/u sleurt.
Want ja, eens Frankfurt gepasseerd en de Baustellen achter me lagen, begon de rechtervoet te jeuken. Liever snel naar de hel dan traag naar de hemel, weet je wel. Hoewel, de mooie, brede autosnelweg die vanaf Frankfurt richting Wurzbürg door het glooiende landschap meandert benadert eerder mijn idee van hoe een hemel voor automobilisten er kan uitzien. In de categorie snelwegen, wel te verstaan. Hoe je het ook draait of keert, het blijft een feest om ongestoord aan snelheden boven de 200 km/u te reizen.
Korte(re) inspanning
Voor de één of de andere pilarenbijter schande roept, vermoeidheid achter het stuur is nog steeds een belangrijkere oorzaak van ongevallen dan snelheid. Of zoals wijlen Paul Frère het destijds in één van zijn vele opiniestukken schreef: “Het is niet de afstand die je aflegt, die je vermoeit. Het is de tijd dat je achter het stuur zit!”
Een stelling die dateert uit de tijd dat auto’s veel moeilijker te rijden waren dan vandaag. Want geeft toe dat het ons vandaag wel heel gemakkelijk wordt gemaakt. En dan heb ik het nog niet eens over de rijhulpsystemen waarmee ook deze Mercedes 300d AMG Line volgepropt zit. Veel belangrijker vind ik hoe je in de auto zit en hoe hij reageert. Wat dat eerste betreft, alle lof voor de C-Klasse, die naarmate de snelle kilometers vorderen bewijst dat hij nog steeds bij de betere kilometervreters hoort. Prima zittende stoelen, een perfecte zithouding achter een goed in de handen liggend stuur. En een al bij al toch rustgevende cockpit.
Ik moet wel toegeven dat ik, bij het in ontvangst nemen van de auto, er bijna een Dafalgan had bij gevraagd. Een 12,3″ instrumentenbord en vooral een 11,9″ infotainment-aanraakscherm, dat kan qua overzichtelijkheid en bediening alleen maar voor hoofdpijn zorgen. Gelukkig gaat de bediening veel intuïtiever dan ik op het eerste gezicht vreesde. Het vraagt enige gewenning om de inhoud en de werking te kennen. Ja, ergens in die console schuilen zelfs klassieke meters zoals oliedruk- en temperatuurmeters. En het vraagt een beetje oefening om met de duimen via de toetsen op het stuur door de programma’s te scrollen. Wat niet belet dat ik nog steeds een voorstander ben van een combinatie van (haptische) toetsen en een aanraakscherm.
Maar …
Dat wil niet zeggen dat de Mercedes 300d de rijdende perfectie is. Wat me al vanaf de eerste kilometers een beetje stoorde, is dat de materiaalkeuze en de afwerking niet altijd op het niveau zijn dat ik van Mercedes gewend ben. Wat gelukkig snel wordt gecompenseerd door het comfort.
Het was vooral aan hogere snelheden, dat ik af en toe in mijn haar krabde. Het leek alsof de gestuurde ophanging af en toe andere plannen had. Wat uiteraard en vooral gelukkig niet waar was. Toch zorgde het voor een onprettig gevoel, omdat de reacties van de auto niet altijd meteen overeenkwamen met mijn verwachtingen. Maar nog eens, zonder dat ik me één moment onveilig voelde. Het leek alsof Mercedes een beetje kunstmatige sportiviteit aan de auto heeft willen toevoegen. Iets waarvan ik dacht dat men in Stuttgart zou boven staan.
Een race van pomp naar pomp?
Toen ik die vrijdag in Wurzbürg de parkeergarage binnenreed, moest ik twee keer kijken. Volgens de boordcomputer had ik gemiddeld amper 5,4 l/100 km verbruikt. Wat gezien de hoge snelheden op het einde van de rit, bijzonder weinig is. Dat werd de dag nadien tijdens het tanken wel gecorrigeerd tot 5,8 l/100 km, wat nog bijzonder zuinig is.
De terugrit dan. Het was zaterdag late namiddag en het leek alsof alle Duitsers al achter hun bord Bratkartoffelen zaten. Wat betekent dat de snelheid het gros van de tijd boven de 200 km/u bleef. En wanneer je dan thuis afleest dat je 6,7 l/100 km hebt verbruikt, dan kan je stellen dat de dieselmotor nog steeds uitermate geschikt is voor reisberlines als deze.
Masta-approved?
8/10
De Mercedes C300 d heeft al het goede wat ik van hem verwacht had, meer dan bevestigd. Ja er waren enkele puntjes van kritiek, maar die beletten niet dat deze Mercedes nog steeds dé kilometervreter bij uitstek is. Hij rijdt comfortabel en moeiteloos, houdt het verbruik mooi onder controle en biedt daar waar het kan extra rijplezier. En, wat niet onbelangrijk is, zijn multimediasysteem bezorgde me geen hoofdpijn.