— by Jeffrey van der Vaart
Er zit meer muziek onder de motorkap van de Mazda MX-5. Dat mocht Masta ondervinden op wat Top Gear ooit de mooiste weg ter wereld noemde: de Transfagarasan in Roemenië. En dit keer geraakten we er wel over.
Unfinished business stond er op mijn bucket list achter ‘de Transfagarasan beklimmen’. Dat kwam zo. Vorig jaar strandde ik in het gezelschap van een groep Tour Amicalers op 1.690 meter. Daar moesten vriend Bert Heylen en ik rechtsomkeer maken en onverrichterzake naar het dal terugkeren. Want een metershoge sneeuwmuur wijkt niet, ook niet voor een schoonheid als een Porsche 911 2.7 Targa. Ga daarom niet tussen 1 november en 29 juni naar Roemenië, want dan is de kans groot dat de berg potdicht ligt.
— De Porsche 911 2.7 Targa uit 1974.
— In mei is het tot hier en niet verder. — by Iwan Kneuts
— De Transfagarasan in mei. Potdicht! — by Iwan Kneuts
— Lente in Transsylvanië ... — by Iwan Kneuts
Na de Russische inval in Tsjecho-Slowakije in 1968 vond Nicolae Ceausescu het nodig om een weg over de Fagaras, een bergketen toppen tot 2.500 meter, te trekken. Want, argumenteerde het genie van de Karpaten, zo zouden zijn troepen sneller de berg over kunnen om een mogelijke invasie te stoppen. Een werk dat hij overliet aan het Roemeense leger. Met alle gevolgen vandien.
Volgens de officiële telling lieten 40 soldaten het leven tijdens de bouw van deze weg, volgens officieuze en met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid betrouwbare bronnen sneuvelden er enkele honderden. Tja, als je ongeschoolde arbeiders met 6 miljoen kilogram dynamiet laat spelen. Dat voor een weg die achteraf beschouwd totaal overbodig bleek.
— by Jeffrey van der Vaart
— by Jeffrey van der Vaart
Opgefokt
Dat was tot het Top Gear-trio de weg ontdekte en hem prompt uitriep tot mooiste en meest uitdagende weg ter wereld. Waarop een binnenlands toeristisch trekpleister in één klap wereldfaam kreeg. We zullen het maar geloven, dacht ik wanneer ik met de nieuwe Mazda MX-5 het dal naderde van waaruit de Transfagarasan zich tot op een hoogte van 2.050 meter omhoog slingert. Mist die erwtensoep tot slappe thee degradeert, vulde de vallei.
Jawel, de nieuwe MX-5, want de populairste aller roadsters onderging enkele subtiele veranderingen. Zoals velgen die enkele tinten donkerder zijn geworden en een softtop die nu ook in het bruin verkrijgbaar is. RF-kopers van hun kant krijgen de keuze tussen een dakpaneel dat in de koetswerkkleur of in pianozwart is gelakt.
Het blijft natuurlijk niet bij cosmetische retouches. De MX-5 kan nu ook worden uitgerust met de nieuwste veiligheidssnufjes als daar zijn de Advanced Smart City Brake Support die voertuigen en voetgangers detecteert en aanrijdingen helpt vermijden, de Smart City Brake Support die voertuigen en obstakels achter de auto ontdekt, een aandachtsassistent, verkeersbordherkenning en een achteruitrijcamera. En ook Apple CarPlay en Android Auto doen hun intrede.
— by Jeffrey van der Vaart
— by Jeffrey van der Vaart
Maar dat is onbelangrijk nieuws. Net zoals de versterkte hendels waarmee het verstellen van de rugleuning accurater kan, de stevigere bekerhouders of de zich makkelijker openende deuren. Het grote nieuws is dat de stuurkolom vanaf nu, zegge en schrijve dertig jaar na de introductie van de MX-5 (dat was wel op 9 februari 1989, om juist te zijn), over een afstand van 30 millimeter in de diepte verstelbaar is. Dat is 10 millimeter per decennium.
Dat kan een detail lijken, maar om het met Jos en Willy Vermaelen te zeggen: “Een kleine moeite maakt een wereld van verschil.” In dit geval het verschil tussen een weliswaar nipt bemeten maar goede zithouding en een perfecte zithouding met net iets meer bewegingsruimte voor mijn lange benen, waardoor ik optimaal kan genieten van de perfect geplaatste pedalen. Perfect voor het uitvoeren van een academisch juist tip-en-hiel-manoeuvre. Voor wie zich afvraagt wat voor een beest dat nu wel mag zijn : de uitsluitend aan de 2-liter gekoppelde automaat is alleen in de RF verkrijgbaar.
En ja, voor ik het vergeet, de 2-liter heeft wat peper in de uitlaat gekregen en ziet zijn vermogen en koppel klimmen van respectievelijk 160 naar 184 pk en 200 naar 205 Nm. Dit onder andere dankzij een nieuwe inlaat, andere kleppen en lichtere bewegende delen zijnde de zuigers (27 gram per stuk) en de drijfstangen (41 gram per stuk). Subtiele verbeteringen die toelaten de 2-liter motor 1.000 toeren sneller te doen draaien. Alweer maakt een kleine moeite een wereld van verschil.
Bochtenplakker
Die 1.000 toeren waren de reden waarom ik, tot vandaag, de 1,5-liter boven de 2,0-liter verkoos. Want hoewel trager, voelde de kleinere motor sportiever aan. En waar gaat het in een auto als de Mazda MX-5 om? Inderdaad, om het sportieve gevoel. En op onze wegen om de illusie van snel te gaan. Maar ik moet toegeven dat ik mijn mening na rijp beraad heb herzien. En niet alleen omdat die 184 pk echt wel nodig is om vlot de berg te beklimmen.
— by Jeffrey van der Vaart
Functionele power dus, want een asfaltsmelter zal de MX-5 nooit worden. Een bochtenplakker daarentegen. Dat was wat de chauffeur van een goed gevitamineerde BMW M2 mocht ervaren, nadat hij zo vriendelijk was geweest om de drukke weg voor me vrij te maken. Op de korte rechte stukken ging hij er vandoor, tot die verdomde Mazda na enkele bochten opnieuw op zijn bumper plakte. Ten langen leste ging hij aan de kant om mij opnieuw te laten passeren. Respect voor wie groot is in de nederlaag!
Ja, ik heb me geamuseerd. Zelfs al was het ’s morgens spoorzoeken in de mist en was het ’s namiddags net iets te druk om echt plezant te zijn. Want waren het geen lokale Dacia’s dan waren het kuddes schapen die in de weg liepen. Maar waar het kon heb ik weer met volle teugen kunnen genieten van de Mazda MX-5 die, ongeacht welke motor er onder de kap zit, qua verhouding prijs/rijplezier zijn gelijke niet kent.
Wat we van deze rit moeten onthouden
— by Iwan Kneuts
— by Iwan Kneuts
— by Jeffrey van der Vaart
— by Jeffrey van der Vaart
— by Jeffrey van der Vaart
