Skip to main content
In de kijkerSpecial StoriesYoungtimers

BMW 530 MLE : de voorloper van de M5

By 29 januari 2020februari 3rd, 2020No Comments

De BMW M535i uit 1980 wordt officieel als eerste ‘M5’ opgevoerd. Maar daarmee worden andere ‘hete’ versies van de allereerste 5-Reeks (E12) onrecht aangedaan. Zoals deze 530 MLE, een in 1975 door BMW Motorsport ontwikkelde voor Zuid-Afrika gebouwde homologatiespecial. En wist je dat Jacky Ickx al in 1974 rondreed in een wel heel speciale 525i?

In 1975 vraagt BMW Zuid-Afrika aan het toen door Jochen Neerpasch gerunde BMW Motorsport om een voor hun toerwagenkampioenschap op maat gemaakte auto te ontwikkelen. Het wordt deze BMW 530 MLE, wat staat voor Motorsport Limited Edition.

Het Zuid-Afrikaanse reglement bepaalt dat, om gehomologeerd te worden, er minstens 100 straatversies van het betreffende model moeten worden gemaakt. Een werk dat de BMW-fabriek in Zuid-Afrika voor haar rekening neemt. In 1976 worden er 110 stuks van deze rappe ‘taxi’ gebouwd, in 1977 117.

De 530 MLE debuteert in 1976 en wint niet alleen zijn maiden race. De auto blijkt oppermachtig en wint dat jaar 15 van de … 15 wedstrijden. De 530 MLE heeft op zich niets te maken met de 530iUS waarmee Eddy Joosen en Jean-Claude Andruet in 1977 de 24 uren van Francorchamps wonnen.

De 530iUS was het topmodel van het Amerikaanse gamma van de in 1975 in de Verenigde Staten geïntroduceerde ‘E12’. Maar het laat zich raden dat de knappe koppen bij BMW Motorsport de met de Zuid-Afrikaanse 5-Reeks opgedane ervaring niet in de zak van hun stofjas lieten zitten.

Die 530 MLE was trouwens niet de eerste 5-Reeks die door de toverstaf van BMW Motorsport was beroerd. Want niemand minder dan Jacky Ickx reed al in 1974 met een hele speciale BMW 525i rond.

De toenmalige dienstwagen van de dit jaar 75 geworden Ickx was er eentje uit de ateliers van BMW Motorsport. Onder de motorkap zat de 3-liter zescilinder van de 3.0 met 200 pk en 277 Nm. Daarmee spurtte de snelle berline in 8,9 seconden van 0 naar 100 km/u en vervolgens door naar een ‘gelimiteerde’ top van 201km/u.

De prestaties van deze 525i waren niet alleen te danken aan een harttransplantatie. De power ging via een handgeschakelde vijfbak naar de achterwielen. De achterbrug had met 3,64:1 een kortere verhouding en was voorzien van een sperdifferentieel.

De 525i Motorsport stond op Michelin-banden maat 195/70 VR14 die op speciale, door BMW ontwikkelde velgen getrokken waren. Tegelijk was de spoorbreedte vergroot en waren de standaard schokdempers vervangen door speciale Bilsteins. Tenslotte waren voor en achter geventileerde schijfremmen gemonteerd.

Philippe Toussaint testte de auto kort voor het weekblad SportMoteur en schreef in de editie van 9 januari 1975 het volgende: “Deze berline is verbluffend. Hij heeft het comfort van een grote berline en het weggedrag van een sportwagen. Het weggedrag is adembenemend.”