DE CX-60 PHEV IS DE EERSTE MAZDA MET PLUG-IN HYBRIDETECHNOLOGIE. EN DE EERSTE MAZDA WAARVAN ER IN BELGIË 874 STUKS WERDEN BESTELD NOG VOOR DE KLANTEN DE AUTO IN HET ECHT HADDEN GEZIEN.
Wat je moet weten:
- … De door Mazda ontwikkelde plug-in hybride combineert een 2,5 liter viercilinder benzinemotor met een 100 kW sterke elektromotor, die komt postvatten tussen de verbrandingsmotor en de achttraps versnellingsbak. Van daaruit wordt de kracht over de vier wielen verdeeld.
- … Het systeemvermogen van de CX-60 PHEV bedraagt 327 pk. Het maximum koppel loopt op tot 500 Nm.
- … De CX-60 PHEV beschikt over een accupakket van 17,8 kWh en belooft een elektrische autonomie van 63 kilometer. Elektrisch rijden kan tot 140 km/u.
- … Ondanks een gewicht van meer dan twee ton, accelereert deze plug-in in 5,8 seconden van 0 naar 100 km/u. Toppen doet hij bij 200 km/u.
- … Mazda claimt een gemiddeld verbruik van 1,5 l/100 km, wat overeenkomt met een CO2-uitstoot van 33 g/km. Fiscaal interessant dus! Voorlopig!
- … De Mazda CX-60 PHEV is 4m74 lang, 1m95 breed en 1m68 hoog en heeft een kofferruimte van 570 tot 1.726 l.
- … De basisprijs is € 47.290. Er zijn vier uitrustingsniveaus: Prime-Line, Exclusive-Line, Homura en Takumi.
- Meer info vind je op http://www.mazda.be
En dan nu, wat je echt wilt weten:
Van moetens?
Het moest er ooit van komen, maar dat belette Mazda niet om de komst van een plug-in hybride zo lang mogelijk uit te stellen. Eén van de redenen hiervoor was, dat men in Hiroshima vond dat er andere manieren waren om verbrandingsmotoren efficiënter te doen werken en auto’s minder te laten verbruiken. Een overtuiging die de naam Skyactiv meekreeg, een technologie die zich intussen over het hele gamma heeft verspreid.
Maar hoe overtuigend deze technologie ook is, de roep om vooral fiscaal gunstige plug-in hybrides ging hoe langer hoe luider klinken. Ook om de emissies van het hele gamma naar beneden te halen, bleek de introductie van deze aandrijfvorm onafwendbaar. Wat niet betekent dat Mazda zomaar gaat meehuilen met de wolven in het bos. Ondertussen is het gamma aangevuld met een dieselzescilinder-in-lijn. Een 3,3-liter met naar keuze 200 of 254 pk en tot 550 Nm koppel. Die zou gaan voor een WLTP-verbruik van 4,9 l/100 km en een CO2-uitstoot van 127 g/km. En er staat nog een benzinezescilinder-in-lijn op stapel. Een 3-liter of wat had je gedacht?
Recht naar huis of ‘the long way home’?
Het scheelde niet veel of het was ‘return to sender’! Ik heb, moet je weten, een lichte aversie voor witte auto’s. Er hoeft niet eens een blauwe streep over te lopen, wanneer ik een witte auto zie, moet ik me steeds bedwingen om, geheel bij wijze van spreken, niet wild gillend weg te lopen. Je kan je niet voorstellen hoe koud de douche was, toen ik, lichtjes popelend van voorpret, naar de rij geparkeerde Mazda’s CX-60 toeliep en bij het indrukken van de afstandsbediening de pinkers van een spierwit exemplaar zag oplichten. Mijn eerste reflex was omkijken in de hoop dat er iemand achter me liep. Maar helaas, er was geen ontkomen aan. Het was de witte. Rhodium White, om precies te zijn. Wat Mazda-taal is voor witter dan wit.
Flink zijn Kneuts, zo erg kan het nu ook niet zijn, sprak ik mezelf moed in. Tot ik het portier open trok. Toegegeven, ik was gewaarschuwd. In de mail die de testrit met deze CX-60 bevestigde, stond duidelijk dat het om de Takumi-uitvoering ging. En dan weet je, wanneer je een beetje geïnformeerd bent, dat het al wit Nappa-leder zal zijn wat de klok slaat. Je leest het goed, wit!
Heel even moest ik terugdenken aan de woorden van Matthias Sileghem, vice president customer experience in het Europese Mazda-hoofdkwartier in Leverkusen: “We willen ons niet profileren als een premium merk, maar willen wel dat klanten onze auto’s als premium ervaren.” Eerlijk, ik voelde me op dat moment als een vampier in de basiliek van Scherpenheuvel.
Rustgevend
Maar tegelijk ben ik blij dat ik heb doorgezet. Al was het in het begin meer dan even op de tanden bijten. Want alsof het witte Nappa-leder niet volstaat, pakt de CX-60 in zijn Takumi-uitvoering ook uit met een brede keuze aan materialen als esdoornhout en complex geweven textiel en het gretige gebruik van Japanse ambachtelijke technieken zoals Kakenui, wat staat voor hangende stiksels. Dat klinkt als een onverteerbare esthetische hutsepot, maar het tegenovergestelde is waar. Met dank aan ‘Ma’, wat in Japan staat voor de rustige en waardige schoonheid van de lege ruimte. Wat kan worden vertaald als geen enkel onderdeel is overtollig of puur decoratief.
Waarom het Mazda-interieur dan is bezaaid met ouderwetse knoppen en schakelaars allerhande? Omdat rust ook in het hoofd zit. Een bediening via deze knoppen en schakelaars gaat zoveel makkelijker en sneller dan via menu’s op de elders steeds groter wordende schermen. En leidt zoveel minder de aandacht van de chauffeur van de weg af. Soms is ouderwets een compliment.
Wat niet wil zeggen dat de Mazda CX-60 geheel vrij is van nieuwlichterij. Ik denk daarbij aan de functie die je helpt om op basis van je lichaamslengte de ideale zithouding te vinden. Daar kan je misschien even mee opscheppen, maar nuttig? Niet echt! Als je zelfs al te lui bent geworden om één keer de juiste zithouding in te stellen en ze in het geheugen op te slaan, wat voor chauffeur ben je dan? Wat me bijna de essentie doet vergeten: de zithouding achter het stuur van de Mazda CX-60 is quasi perfect! Command Driving Position noemen de Engelsen het, waarmee ze bedoelen dat je van achter het stuur een perfect overzicht hebt over de auto en de weg. Waarbij ik in dit geval over een langgerekte motorkap uitkeek. Wat, ik geef het toe, een prettig gevoel geeft. Een gevoel van alles onder controle te hebben.
Twee gezichten
Dat wordt recht naar huis, hoor ik hier en daar al. Want je knus nestelen achter het stuur van een auto die alles aan boord heeft om je tot rust te laten komen, het klinkt niet echt als een voorbereiding op een rit die je later in je memoires gaat opnemen. Tenzij er onderweg andere spannende dingen gebeuren. Laat uw fantasie de vrije loop, zou ik zeggen. Zonder te vergeten dat je hoe dan ook onderweg bent. En neen, het arsenaal rijhulpmiddelen waarmee de CX-60 PHEV is uitgerust, is geen excuus!
Uit wat voorafgaat opmaken dat Mazda de dynamische kwaliteiten van zijn auto uit het oog is verloren, zou – Jinba Ittai nog aan toe – helemaal niet correct zijn. Geheel in tegenstelling tot de eerste indruk die je krijgt, snijdt deze toch meer dan twee ton zware kist scherp door de bochten. Precies en zonder dat het koetswerk angstaanjagend gaat rollen. Met dank aan de Kinematic Posture Control, het systeem dat er voor zorgt dat het binnenste achterwiel lichtjes wordt afgeremd om mee het overhellen te temperen.
Helaas voel je ook dat het moeilijk is twee heren te dienen. De ophanging van de CX-60 staat redelijk strak gespannen. Maar voor wat prettig is in het bochtenwerk, betaal je elders de prijs. Zeker op generfde betonwegen, die elke vering op de proef stellen. Daar voel je net iets te nadrukkelijk dat je onderweg bent. Een euvel dat met een gestuurde luchtvering zou kunnen worden opgelost. Een optie die Mazda niet voorziet, want ook daar betaal je – letterlijk dit keer – een prijs voor. Ik vond het, over de hele rit gezien, helemaal niet storend. Maar geef toe dat het in het begin even schrikken was.
Wat bij momenten wel storend was, is de samenwerking onder de motorkap of eerder het gebrek eraan. Op momenten dat je een snelle reactie van de motor en of de versnellingsbak verwacht, durft die zich al eens te verslikken. Noem het een kinderziekte, want een software update is onderweg.
Een race van pomp naar pomp?
Het probleem van een plug-in hybride is dat je de discipline moet hebben om de batterij regelmatig op te laden. Doe je dat niet, dan rijd je met een auto die minstens tweehonderd kilogram te zwaar is. Wat je uiteraard aan het verbruik merkt.
Met een elektrische autonomie van 63 kilometer kan de gemiddelde Belg een groot deel van zijn dagelijkse mobiliteitsbehoefte coveren. Natuurlijk hangt deze autonomie af van de klimatologische omstandigheden en niet te vergeten de rechtervoet van de chauffeur. Maar het is prettig om vast te stellen dat je gemiddeld verbruik na een rit van 75 kilometer 1,8 l/100 km is. En dat de meter na wat gespierder gebruik net met de 8 l/100 km begint te flirten.
Masta-approved?
7/10. De Mazda CX-60 PHEV heeft me op een positieve manier verrast. In die zin dat de grootste SUV uit Hiroshima op het eerste gezicht een massieve indruk maakt, maar eens onderweg uitpakt met een voorbeeldig weggedrag: veiligheid met een snuifje sportiviteit. Want laten we wel wezen, als een slingeraap door de bochten zwiepen is niet meteen de roeping van een meer dan twee ton zware SUV. Ik zie hem eerder als een comfortabele reiswagen en met die gedachte in het achterhoofd, kijk ik uit naar de dieselversies: de 3,3 liter zescilinder in lijn met naar keuze 200 of 254 pk.