ALS ALLES GOED GAAT WORDT VAN 21 TOT 24 JANUARI DE RALLY VAN MONTE CARLO GEREDEN. HET ZAL DAN PRECIES 40 JAAR GELEDEN ZIJN DAT DE AUDI QUATTRO ZIJN RALLYDEBUUT MAAKTE. IN 1991 VIERDE IK TIEN JAAR QUATTRO DOOR SAMEN MET FOTOGRAAF PATRICK MEGANCK HET PARCOURS VAN DE RALLY TE GAAN VERKENNEN. IN EEN AUDI QUATTRO NATUURLIJK. EN, NET ALS VANDAAG WAS HET TOEN NOG NIET ZEKER OF DE RALLY AL DAN NIET ZOU GEREDEN WORDEN. MAAR DAN OM EEN HEEL ANDERE REDEN.
De openingspagina van het artikel van toen. Helaas zijn de originele foto’s verdwenen, daarom proberen we de sfeer op deze manier te doen herleven. Met dank aan Audi.
Maandag 13 januari 1991. Om 14u35 reden we weg uit de fabriek in Ingolstadt. Op weg naar Monaco. Net zoals in de rally, want de Monte Carlo was toen nog de enige rally met startplaatsen over heel Europa. In 1991 werd gestart in Sestrières, Barcelona, Lausanne, Reims en Bad Homburg.
Tijdens dit parcours de concentration werden er geen klassementsproeven gereden, wel moesten de teams een voorgeschreven parcours aan een opgelegde tempo rijden. Een formaliteit zou je denken, maar bij het competitiedebuut van de Quattro in 1981 was net de opwarming al fataal voor Michèle Mouton, die haar Audi al snel aan de kant moest zetten. Vuil in de benzine stokte de brandstoftoevoer.
Onze aanloop van sterk vereenvoudigd. Van Ingolstadt naar Augsburg om vervolgens bij Memmingen bij Lindau de Duits-Oostenrijkse grens over te steken. Vandaar ging het via Zwitserland naar Italië. Nabij Lugano reden we Italië binnen en sjeesden we via Como, Milaan en Turijn naar Frankrijk. Dat betekende de snelweg verlaten bij Fossano om via Cunéo en de Col de Tende Frankrijk binnen te rijden.
Daar begon het feest. Even voor Cunéo kwamen we in de sneeuw terecht. De hele weg lag onder een wit tapijt. Ideaal om in de sfeer te komen. Net voorbij Cunéo passeerden we onder een groot bord met daarop in verlichte letters een boodschap in het Italiaans. Onverstaanbaar en dus onbelangrijk, oordeelden we en reden vrolijk verder. En dat het vrolijk was. Want eens het verkeer verdwenen was, konden we ons naar hartelust uitleven met de Quattro.
Dat betekende de neus van de Quattro de bocht in dwingen om dan met het gas erop de achterkant te laten meekomen. Toen men nog bezig was met de ontwikkeling van de Quattro had men interessante gegevens verzameld om de tractie van het nieuwe rallywagen te illustreren. Zo ging de Quattro op droog wegdek in 5,9 seconden van 0 naar 100 km/u en op de sneeuw in 8,3 seconden. Is dat eerste cijfer niet echt indrukwekkend voor een 310 pk sterke rallybolide, het tweede is dat des te meer.
Elke haarspeldbocht die we namen, vroeg naar nog. Tot we aan de Italiaans-Franse grens kwamen. Daar begrepen we wat kilometers eerder op het bord te lezen was. Tussen 22.00 en 6.00 sloten de Italiaanse douaniers de grens. Wij dus terug naar beneden, naar Limone Piëmonte, waar we met veel geluk nog een hotel vonden. En eten: de paar hompen brood, de plank Italiaanse salami en de fles wijn die we op de kamer geserveerd kregen, waren een feestmaal.
De volgende ochtend werd om 10 uur aangezet richting Monte Carlo. Iets kalmer dan de avond voordien, want we moesten rekening houden met tegenliggers. Eens bij de grens leek het ons een goed idee om enkele foto’s te maken. Maar dat was buiten een Italiaanse douanier gerekend. Die kwam wild gesticulerend naar ons toegelopen. “No foto’s”, schreeuwde hij. De grenszone was immers militair domein en bijgevolg top secret. Maar niet tussen 22 uur ‘s avonds en 6 uur ‘s ochtends.
De rally van Monte Carlo zag er toen zo uit. Na het parcours de concentration volgde het parcours de classement: zes klassementsproeven tussen Monaco en Aubenas. Daar werd overnacht en vervolgens het parcours commun aangesneden dan van Aubenas via Digne terug naar Monaco ging. Eens terug in Monaco werd om 15 uur de start gegeven van het parcours final, de nacht der lange messen!
De rally van Monte Carlo was toen al grotendeels een dagrally geworden. In 1981, toen de Quattro debuteerde, zag het er helemaal anders uit. Toen vertrokken de deelnemers ‘s zondags om 21u57 in Aix-les-Bains. De hele nacht werd doorgereden, tot Vals-les-Bains, waar de deelnemers drie uren rust werd gegund. In de namiddag ging het dan richting Gap om 24 uur en 12 klassementsproeven later in Monaco aan te komen. Daar mochten de deelnemers wel meer dan 24 uren op adem komen om donderdagavond om 18 uur aan het parcours final te beginnen. Dat duurde tot vrijdagochtend 7u14.
